Vier jongeren hebben een ruimte in hun huidige of vorige school gebouwen uitgekozen. Aan deze ruimtes zijn ervaringen verbonden die te maken hebben met hun realiteit als queer persoon. Luister met ze mee.
Juul
Titel: ICH BIN JUUL
De installatie van Juul is gebaseerd op de overgang van de kleedkamer naar de gymzaal die Juul vroeger meemaakte.
In de kleedkamer wordt er naar Juul gewezen, hij wordt door anderen beoordeeld. Je hoort de deur hard dichtslaan. Dat is het geluid van de agressie die er op zo'n moment in Juul opkomt.
De gymzaal is juist een positieve ruimte. Juul wordt er omarmd, hij kan vrij bewegen, wordt gesteund door de jongens.
Op de bedrukte shirts krijg je de emoties te zien die beide ruimtes bij Juul losmaakten en kom je dichtbij de Ich Bin Juul. De rauwe kant van het leven aan de ene kant, en het geluk in de gymzaal aan de andere.
Kamil
Titel: MAAR ZE BEDOELDEN HET TOCH GOED?
De installatie van Kamil is gebaseerd op de ruimte van de zorgcoördinator op zijn middelbare school.
De tafel is rond zodat iedereen die eraan gaat zitten gelijk is, want er is geen tafelhoofd. Maar of iedereen aan de tafel ook echt gelijkwaardig is ligt aan waar de tafel staat, en aan welke plek jij aan de tafel hebt.
De vlinders in de tafel zijn gestempeld op rijstpapier. Ze zijn heel kwetsbaar, maar staan ook voor transformatie. Voor Kamil zijn de vlinders verbonden met twee dingen: de ruis die anderen over hem uitstortten, en hoe hoe anderen hem vroeger waarnamen als een kwetsbare vlinder.
Ella
Titel: QUEERING ABOUT
De installatie van Ella is ontstaan omdat de wc's op middelbare scholen eigenlijk best interessante ruimtes zijn.
Aan de ene kant zijn de ruimtes best sociaal: je gaat er wel eens in een groepje heen. Aan de andere kant zijn de toiletten erg prive, natuurlijk. want je doet daar niet alleen je business, het is ook misschien een plek waar je af en toe rust zoekt.
Er zijn drie hokjes die sociale kwesties bespreken die relevant zijn voor Ella. Er zou bijvoorbeeld best wat meer gepraat mogen worden over queer zijn! De snoepmachine en de spiegel kunnen je helpen goede gesprekken op gang te brengen.
Jinah
Titel: ZENUWVOCHT
De installatie van Jinah is gebaseerd op haar oude pauze plek, een overdekt fietsenhokje ergens op het schoolplein.
Bepaalde verwachtingen over hoe we ons zouden moeten gedragen hebben mij vervormd tot iets wat ik niet ben. Deze vervreemding van mezelf maakt me ongelukkig. Je ziet hoe ik kleine stapjes zet om los te komen van verwachtingen die me aan de grond genageld houden. Zo kun je zien dat mijn wildgroei langzaam terug groeit omdat ik het niet meer snoei. Ik laat het mijn wimpers en wenkbrauwen vervangen. Zelfs het onkruid op mijn tandvlees laat ik met rust. Die kleine stapjes naar onbegrensd mezelf zijn betekenen veel voor mij. Maar ik word nog altijd gecontroleerd door het ego dat tijdens mijn kindertijd bijna al mijn neurale paden aanlegde. Het maakt me nog steeds onzeker en angstig. Je ziet mij, maar ook het ego, druipen in zenuwvocht: het ego dreigt de controle te verliezen. Mijn afwijzing is beledigend en maakt het duidelijk kwaad. Toch laat het die verkrampte zelfverzekerde houding niet verslappen. Het heeft immers een reputatie hoog te houden.
MANIFEST
Je leest hier een manifest geschreven door elf jongeren die zich identeificeren als LHBTIQ+.
Elke repetitie en maakdag werd er een zin bijgeschreven, zo kan je hun proces volgen.
Er is voor gekozen om een MAAR-manifest te schrijven. Om in woorden te laten zien dat er veel kleine en grotere hobbels zijn waar ze dagelijks tegenaan lopen als queer persoon.
Het manifest geeft een beeld van het tolerante Nederland; ‘je mag anders zijn, maar liever niet voor mijn neus.’